جزیره من

حیات وحش علی آباد

حیات وحش علی آباد

شاید در نگاه اول علی آباد دارای طبیعت و حیات وحش آنچنانی نباشد ولی با کمی تحقیق پی میبریم که می توان موارد جالبی را در رابطه با طبیعت در اطراف این محل پیدا کرد. از انواع ماهی ها گرفته تا پرندگان مختلف و دیگر جانداران که در ادامه به آنها اشاره خواهد شد.

سفید رود

دریاچه سد سفیدرود که خود دارای مناظر زیباییست و جاذبه اصلی منطقه به شمار می رود ، دارای انواع ماهیان است که از آن جمله می توان به ماهی کپور، زردپر، و ماهی سفید و میگوی آب شیرین اشاره کرد. البته در سالهای اخیر ماهی سفید بسیار کم شده و احتمال ازبین رفتن آن در سفیدرود بسیار زیاد است.

قسمت غربی سفید رود که عمق آب کمتر می شود ، استراحتگاه پرندگانی مثل لک لک ، درنا ، اردک و مرغابی وحشی و پرندگان کوچک است. غذای این پرندگان را ماهیان کوچکی تشکیل میدهند که از مناطق کم عمق دریاچه صید میکنند. این پرندگان بیشتر در اوایل بهار و اواخر تابستان دیده می شوند. وجود این پرندگان در منطقه مناظر زیبایی را به وجود آورده است. البته این پرندگان به اندازه ای فراوان نیستند که بتوان به راحتی و در هر لحظه که بخواهیم ، آنهارا مشاهده کنیم.

موچودی که در سراسر منطقه ، از ییلاقات و جنگلها گرفته تا سواحل سفید رود وجود دارد، مار است که نوع افعی آن بر انواع دیگر غالب است. غذای این خزنده را مارمولک و موشهای صحرایی تشکیل میدهد.

کوه ها

در شمال شهرک علی آباد کوه های مرتفعی وجود دارد که در بعضی مناطق بسیار ثعب العبور هستند. در این نواحی گله های کوچک بزکوهی زندگی می کنند که در واقع همین ویژگی ثعب العبور بودن این مناطق باعث شده اند که این حیوان اینچنین مکان هایی را برای مصون ماندن از خطر دشمنانشان برای زندگی انتخاب کنند. البته این به آن معنی نیست که به طور کامل از چنگال شکارچیان در امان باشند.

به طبع حضور علفخوارانی مثل بز کوهی در این کوه ها ، شکارچیانی مثل پلنگ که دشمن اصلی آنها محسوب میشوند نیز جزئی از حیات وحش منطقه به شمار می روند. گوشتخوارن دیگری نیز در این منطقه وجود دارند که اصلی ترین آنها گرگ است و البته کفتار و کوچکتر از اینها ، شغال و روباه. این درندگان با شکار حیوانات ضعیف و بیمار و پیر، فضا را برای زندگی دیگر جانداران محیا می کنند. در این شرایط بهترین ها و قوی ترین ها فرصت زندگی و تولید نسلهای بعدی را دارند به این صورت همیشه گروه های حیوانات سالم و در بهترین شرایط می مانند و ژن های قویتر نسلهای بعدی را به وجود خواهند آورد.

در این کوه ها پرنده گانی مثل کبک و تِیهو و کبوتر وحشی وپرندگان بسیارِ دیگری وجود دارند. غذای اصلی این پرندگان دانه های گیاهان و حشرات است. خود این پرندگان در چرخه همیشگی طبیعت غذای پرندگان دیگری مثل شاهین و عقاب هستند و غذای گوشتخوارانی که قبلا به آنها اشاره شد. عقاب هایی که در این منطقه زندگی می کنند دارای جثۀ بزرگی هستند و در محل های بالای کوه آشیانه دارند. در رژیم غذایی این عقابها علاوه بر خرگوش که به وفور یافت می شود ،حتی می توان بزهای کوهی کوچک را نیز گنجاند.

ییلاقات و جنگل ها

در مناطق ییلاقی و جنگلی علاوه بر جونده ای مثل خرگوش ، گراز وحشی که در زبا ن محلی به آن خی(khi) می گویند نیز وجود دارد.

برخی از اهالی در ییلاقات شمال علی آباد اقدام به کشت گندم و جو می کنند و همه ساله این مزارع مورد حمله گراز قرار می گیرند و کشاورزان را متحمل ضرر و زیان می کند،به همین دلیل این حیوان در نظر کشاورزان حیوان مزاحمیست. وجود گراز وحشی به جنگلها وییلاقات محدود نمی شود، در سالهای اخیر که اهالی اقدام به کشت برنج کرده اند نیز این مزارع مورد هجوم گراز قرار گرفته اند.

در این تصویر می توانید جای پای گراز وحشی را که به مزارع برنج حمله کرده را ببینید. در زبان محلی به جای پا رِج (rej) گفته می شود. و به جای پای گراز " خیه رِج " می گویند.

یکی از گوشتخواران و یا درواقع بزرگترین آنها در منطقه، خرس سیاه است که در کوه ها و ییلاقات واقع در شمال علی آباد زندگی می کند. می توان این حیوان را همه چیزخوار دانست زیرا در صورتی که به گوشت دسترسی نداشته باشد گیاهان و ریشه های آنهارا مورد استفاده قرار می دهد.

این جانداران و محیط زیستشان تحت محافظت سازمان محیط زیست قرار دارد تا نسل های آینده از دیدن زیبایی و نشانه های خلقت خدا محروم نباشند.

علی آباد

فضای شهرک علی آباد نیز خالی از حیات وحش نیست. در داخل علی آباد پرنده ای مثل گنجشک بسیار زیاد است و می توان گفت که ازنظر تعداد از اهالی نیز بیشترند. به راحتی می توان جنس نر و ماده این پرنده را تشخیص داد. نوع نر این پرنده روی سینۀ خود لکۀ سیاه رنگی دارد که بزرگ بودن این سیاهی باعت بالا رفتن رتبه آن در بین دیگر گنجشک هاست.