تاریخ علی آباد
تاریخ در علی آباد
شواهد چندانی از تاریخ و ریشه اصلی و اولیۀ مردم علی آباد در دست نیست ولی از انچه به جا مانده میتوان حدث زد که علی آباد باید دارای تاریخ کهنی باشد زیرا در این محل آثار باستانی که به دست باستان شناسان کشف شده مربوط میشود به هزاران سال پیش که برای نمونه میتوان به آثار کشف شده در تپه مارلیک رودبار اشاره کرد. البته این موارد مربوط به رودبار میباشند و منظور از این بحث توجه کلی به قدمت تمدن بشری در این محل است که احتمال مربوط بودن آن به منطقه علی آباد خارج از تصور نیست.
آنچه احتمال آن میرود این است که مردم علی آباد به حالت کوچ نشینی زندگی میکرده اند و محل جابه جایی آنها بسیار محدود بوده زیرا این منطقه دارای پستی و بلندی های زیادیست که در بلندی ها هوای خنک و در مکان های پست هوا گرم تر میشود. همین امر باعث شده تا برای تغییر مکان جهت ییلاق و قشلاق نیاز به طی مسافت های طولانی نباشد.
سیستم گویش محلی در علی آباد این احتمال را میدهد که اقوامی از گیلان و مازندران و کرد نیز در تاریخ علی آباد حضور داشته اند. محلی به نام کردوَر(kordevar)به معنی (طرف کرد ویا منطقه ی کرد) در نزدیکی علی اباد وجود درد که این نامگذاری کهن، احتمال کرد بودن حداقل بخشی از اهالی را بیشتر میکند. البته قضیه ای نیز مطرح است که این مکان در گذشتۀ دور محل زندگی قومی کرد بوده. احتمال کرد بودن ریشه مردم علی آباد وجود دارد که باید تحقیقات بیشتری انجام شود.
در منطقه بالا دست روستای علی آباد نشانه های جالبی از اینکه علی آباد دارای لوله کشی آب بوده وجود دارد. البته این شبکه لوله ای سفالی بجا مانده ، لوله کشی آب نبوده اند. درواقع مسیری برای انتقال شیر دوشیده شده از دام ها بوده اند که از محلی به نام ( سینه خونی) شروع میشده اند و تا محل ( کرد ور) ادامه می یافته اند. نام این لوله های سفالینه ( گنگ ، gene ) بوده است . زمان استفاده از این سامانه، چندان دور و دراز نیست. تا آجایی که اگر از موی سپیدان و روزگار گذرانندگان نشانی بگیرید از گنگ ، خواهند گفت آنچرا که خواهند گفت.
همیشه تمدن های کهن در کنار رودها شکل میگرفتند، ولی مکان سابق علی آباد تا نزدیکی رود قزل اوزن (سفید رود) مسافت زیادی را داشت. فقط فاصله مطرح نبود، برای رسیدن به مکان رود بایستی راه های ثعب العبور را آن هم در مدت حدود دو ساعت می پیمودند. دلایل ساده ای برای انتخاب مکان کوهستان جهت زندگی و تشکیل جامعه ، وجود دارد. امنیت و دوری از تحولات سیاسی که جنگ و غارت را در پی داشت، یکی از آنهاست.
قرار گیری علی آباد در کوها این امکان را تا حدود زیادی فراهم می کرد تا از امنیت نسبی برخوردار باشد.وجود چشمه های آب که محل تامین آب شرب مورد نیاز مردم بودند نیز این امر را تسهیل می نمود.
در گذشته روستای علی آباد به شکل یک روستای ساده که تنها در محلی واقع باشد، نبوده. به این معنی که منازلی به صورت تکی در نقاط مختلف در اطراف علی آباد که مرکز اصلی و دائمی اهالی بوده با فاصله های دور و نزدیک واقع بوده اند.دلیل این موضوع را که برخی اهالی در نقاط مختلف در کوه ها وییلاقات اطراف به صورت فصلی اقامت داشته اند را میتوان مراقبت از زمینهای کشاورزی و گله های دام دانست. یکی از این محل ها مکانی است به نام لشکرگاه که از نظر آب و هوا و چشمه های آب و چراگاه برای گله ها مکان بسیار مناسبی بوده و هست. در تصاویر زیر می توانید مناظری از محل (لشکر گاه) را مشاهده کنید.
از دیگر این محل ها میتوان به، تمسه(tamasa ( و دارمرز اشاره کرد.
این فرضیه وجود دارد که علی آباد روستایی بوده و بر اثر مهاجرت اقوامی از کردها و ترک ها و حتی عرب ها دچار تحولاتی شده. این تحولات را میتوان از نظر آداب و رسوم، تاریخ و تغییر گویش مورد بررسی قرار داد. (جهت کسب اطلاعات در باره ی گویش علی آباد می توانید به بخش گویش علی آباد مراجعه کنید)
در زمان هجوم مغولها علی آباد نیز از این هجوم ها بی نسیب نماند. تاثیر این غارت ها و نفوذ مغول ها را حتی در حال حاضر نیز میتوان مشاهده کرد. (همانطور که در بخش گویش علی آباد ذکر شد) یراق که در گویش علی آبادی به معنی رختخواب است کلمه ای مغولیست که در اثر تاثیر هجوم مغولها در گویش علی آباد برجای مانده.
در این تصاویر سکه ای قدیمی را میبینید که در این محل پیدا شده و تاریخ حک شده روی آن سال 1273 را نشان میدهد.
عالی بود
کارت خیلی درسته
بهت تبریک میگم بابت وبلاگ زیبات 
امیدوارم روز به روز موفقتر باشه همانطور که نسبت به قبل کلی بهتر شده و از این رو به اون رو شد 
تشکر
این مطالب از روی حدس و گمانه دیگه ؟ به نظرم تاریخ علی آباد با تاریخ رودبار فرق چندانی نداره و مردمش از تبار اقوام دیلمیها بایست باشند که زمانی بزرگترین حکومت شمال ایران بوده . درسته که در گذشته مهاجرینی از ترکها و کردها و عربها وارد منطقه شدن اما تعدادشان اندک بوده و گویش تاتی رودباری مورد تکلم مردم این منطقه که به دیلمی هم معروف میباشد خود گواه بر این قضیه میباشد که سالم ترین گویش تاتی رودباری میباشد که دچار تغییرات زیادی نشده . راجع به کلمات بسیار اندک ترکی که در این گویش میباشد شاید درست گفته باشید که ناشی از حمله مغولها باشد اما یک احتمال هم وجود دارد که به خاطر همجواری با ترک ها باشد . چون علی آباد آخرین منطقه میباشد که مردمش شمالی تکلم میکنن و بعد از آن مناطق ترک نشین میباشد که در گذشته مراودات تجاری زیادی با ترکها داشته اند و همین امر باعث ورود کلمات ترکی به این گویش شده که بیشترشان اسم میباشند . مثل بالتا و همان یراق که ذکر نمودید . در مورد کوردور که گفتی بایست بگویم که در گذشته اقوام مهاجری از کرد زمستانهای سرد را به این منطقه برای دامداری مهاجرت میکردن و تابستانها به مناطق خود باز میگشتند که علی آبادیهای بومی اسم آن مکان را به علت مجاورت با این اقوام کوچ نشین کرد ، کردور که خود واژه ای تاتیست نام نهادن . این حرفهای من از برخی شنیده ها از پیران این منطفه و بر پایه منطق و استدلالم میباشد و همه میدانیم که هیچ سند و منبعی در این ضمینه موجود نمیباشد .
سلام دوست عزیز
در مورد اینکه گفتی این مطالب از روی حدس و گمان است باید بگویم که در تهیه این اطلاعات تحقیق زیادی شده و بر روی اثبات آن با حقیقت، وقت گذاشته ام . اینطور نبوده که پشت کامپیوتر بشینم و هرچه به ذهنم رسید را تایپ کنم. به طور مثال فقط برای تهیه گویش علی آباد حدود دو ماه وقت صرف کردم و هنوز این مطلب را ادامه می دهم. در تهیه مطالب مرحله بندی هایی رو رعایت میکنم که انتخاب موضوع و جمع آوری اطلاعات به شکل پراکنده ، اثبات هر یک از موارد، انتخاب اطلاعات به نسبت سندیت و نزدیک بودن به واقعیت، جمله بندی ، ارائه دادن به افراد مطلع و در نهایت درج در سایت از برخی از آنها می باشند. حدث و گمان هم قسمتی از هر کار تحقیقاتی است که با ذکر کلماتی که نشانه احتمال بودن آن است خواننده را متوجه این موضوع کرده ام. من ترجیح می دهم اطلاعات وبلاگم کم باشد ولی تا حد ممکن دقیق باشد.
احتمال اینکه علی آباد بازمانده از شهر تاریخی سمیران باشد هم هست که این یک احتمال است و در روزهای آینده با تحقیق راجع به آن شاید در این مطلب ذکر کردم.
زبان مغولی از گروه زبانهای التصاقی هست که به اشتباه در ایران با ترکی نزدیک فرض می شود و یا یکی گرفته می شود.تفاوت ترکی با مغولی مثل فرق زبان انگلیسی و فرانسه هست که تو زبانشناسی زبان کره ای وفنلاندی رو هم از این گروه می دونند. زبان رسمی مردم مغول مغولی است نه ترکی. در مطلب گویش علی آباد منظور از تحت نفوذ بودن زبان ترکی همین همجواری با مناطق ترک نشین بود.
برای تهیه مطلب در زمینه علی آباد منبع چندانی در دست نیست و باید زبان ها و گویش های دیگر را بررسی کرد و از افراد مطلع پرس و جو کرد که برای اثبات این موارد منابعی ناچیزی وجود دارد.
ازت تشکر میکنم که مطالب رو خوندی و دربارش نظر دادی. میدونم که نواقصی هست ولی به مرور و با نظرات شما و دوستان ان شاالله به کمترین مقدار برسه.
ممنون پاسخ قانع کننده ای بود . امیدوارم که در این زمینه به موفقیتهای چشمگیری برسی
سلام. نظر شما راجب میخ بزیه سنگ که در کردور میباشد چیه؟ قدمتش چند ساله و میخ روی سنگها نشانه چیه؟
سلام دوست عزیز
در مورد سنگ معروف به میخ بزیا سنگ، این طور باید گفت که اطلاعاتی که موجود است متواتر و پراکنده و البته مختلف است. نظری است که محل این سنگ مکانی برای استراحت و تازه کردن نفس برای افراد و گروه هایی بوده که قصد عبور از منطقه و یا انتقال کالاهایی از جمله زغال به مناطق دیگر را داشته اند بوده است. میخ معروف میتوانسته نشانی و یا محل بستن مهار چهاپایان بوده باشد.
در حال حاضر و در مراسم تاسوعادسته سینه زنان وقتی دسته به این محل میرسد لحظاتی توقف مبکند و افراد استراحتی میکنند.
تشکر از توجه شما