انتخاب

به دلیل نزدیک شدن ایام حساس انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهرو روستا تصمیم گرفتم تا در مطلبی در رابطه با این موضوع بپردازم.

برای شروع، این سؤال را مطرح می کنم که انتخاب چیست؟

انتخاب نعمتیست که انسان را از آفریده های دیگر جدا می کند. ملائکه و فرشتگان دارای عقل محض هستند و همین عقل محض آنها را وادار به پرستش خدا می نماید. در حیوانات این غریضه خدادادی است که نیازهای آنان را در امور روزانه برطرف می کند و  در امور زندگی نه تفکر و نه انتخابی میکنند و تمام امور روزانه آنان با همین غریضه خدادادی رفع میشود. اما انسان نعمت انتخاب را دارد که با همین نعمت است که اشرف مخلوقات است. انسان با انتخاب است که راه حق را از باطل پیدا میکند و با مقبله با هوسها و استقامت بر انتخابی که کرده به راه سعادت میرسد.

یک فرد در زندگی خود انتخاب های زیادی دارد، از انتخاب های ساده مثل انتخاب لباس و یا سایتی که مطالعه کند تا انتخاب های اساسی که بر زندگی یک شخص تاثیر دارد ، مثل انتخاب همسر یا انتخابهای سیاسی که روی تمام اشخاص جامعه تاثیر می گذارد. که انتخابات چند روز آینده یکی از همین انتخابهاست.

کسی که قراره انتخاب بشه باید متعهد به ارزشهای کسانی که بهش رای میدن باشه و بعد از به قدرت رسیدن دچار فراموشی درمورد حرفهایی که زده نشه. وقتی کسی خودش روبه عنوان کاندید (مثلا) ریاست جمهوری معرفی میکنه و قصد مطرح کردن شعارهایی رو داره باید به عقل و منطقش رجوع کنه و ببینه که آیا توانایی انجامش رو داره یا نه. تا ذهن مردم رو به بازی نگیره و با احترام به مردم از همین ابتدا صلاحیت خودش رو نشون بده.

 شاید ازبین کاندیداها اون شخصی که انتظارش رو داریم پیدا نکنیم ولی میتونیم نزدیک ترین شخص رو به فرد مورد نظرمون انتخاب کنیم.

برمیگردیم به بحثمون که همون انتخابات شوراهای اسلامیه ( به خصوص تو علی آباد)

در چند سال اخیر میشه تاثیر مثبت شوراها رو تو علی آباد خیلی راحت دید که نتیجش پیشرفته. ولی هروقت که به انتخابات میرسیم این مشکل است که چطور میشه بهترین رو انتخاب کرد؟

برای بهترین انتخاب باید به مشخصه هایی توجه کرد. مثل شخصیت اجتماعی فرد. اینکه این فرد تو جامعه چه برخوردی با مردم داره و اخلاقش چطوریه. سابقه و کارهایی که در گذشته انجام داده و سابقه اش به طور کلی و البته تحصیلاتش. در حال حاضر چه شخصیتی داره  و از همه مهمتر و اساسی تر اینکه درجه ایمان این شخص تا چه حدیه که اگر ایمان باشه که ایمان داشتن یعنی تعهد و سلامتی شخص از هر لحاض ، بقیه موارد هم در شخص وجود داره.

اگر فردی که به عنوان کاندید خودش رو معرفی کرده سعی کنه با تخریب رقبا، خودش رو نشون بده و بجای اینکه از توانایی های خوش بگه از ضعف دیگران صحبت کنه این یعنی رعایت نکردن قوانین انتخاباتی و با همین عمل افراد آگاه و باهوش می تونن شخصیتش رو بفهمن و برای رای دادن حتی به چنین آدمی فکر هم نکنن. شخصی که قوانین ساده ای مثل این رو رعایت نکنه و برای مقام هر کاری کنه چه ضمانتی داره که وقتی به مقامی رسید از اون سوء استفاده نکنه؟

یه راه ساده که میشه با اون به راحتی هر شخصی رو شناخت اینه که طرفدارای اون شخص چه کسایی هستند. آیا افرادی با فرهنگ پایین و بی حد و مرز طرفش هستند ویا اشخاص متعهد و پایبند به اصول دینی. با توجه به طرفداران به راحتی میشه شخص مورد انتخاب رو شناخت.

در علی آباد این مسائل به این شدت وجود نداره چون همه همدیگه رو میشناسن که همین موضوع انتخاب راحت تری رو در پی داره.

در انتخابات امسال بحث حضور جوانان مطرح است و انتخاب جوانان به عنوان شورا.

در این مورد دو نظریه وجود داره، یکی اینکه اگر جوانان وارد میدان شوند باعث ورود نسل نو و با انرژی به صحنه میشه و با میدان دادن به کوچکترها حالت تعامل پیش می آید. ولی در مقابل این نظر هم وجود داره که جوانان معمولا بی تجربه و یا کم تجربه هستند و امور رو  ساده انگاری فرض میکنند و  تا زمانی که بخواهند با جو موجود آشنا شوند و آزمون و خطا کنند زمان زیادی از دست میره یا حتی ممکنه مشکلاتی هم پیش بیاد و اگر قراره از جوانان استفاده شود بهتر است از سنین زیاد پایین استفاده نشه.

به هر حال استفاده از جوانان ریسکه واگر این ریسک جواب نده مطمئناً مشکلاتی پیش می آد.

کسی که این تصمیم رو گرفته که مسؤلیتی رو قبول کنه باید با این قضیه کنار بیاد که قسمتی از وقت خودش رو برای این کار بزاره و برای پیشرفت محل خود هر تلاشی را که می تونه بکنه و مسؤلیت پذیری را جدی بگیره و از ساده انگاری بپرهیزه.

اشخاص زیادی توانایی انتقاد و گفتن اینکه اگه ما بودیم خیلی بهتر کار میکردیم، را دارن و شاید به عنوان کاندید هم اقدام به ثبت نام کنن ولی درصورت انتخاب شدن نتونن آنطور که باید ، اقدام کنن.

کسی که قصد انتخابش را داریم باید دارای توانایی های مدیریتی و فکریه بالایی باشه و افکارش از حد عوام و مردم عادی مطمعناً باید بیشتر باشه تا بتونه درباره مسائل بزرگ فکر کنه و موارد موجود رو هم با بهترین مدیریت، مدیریت کنه.

کسی که با اعتماد مردم روی کاری اومد باید به اعتماد مردم بهش، احترام بزاره و وظیفه خودش که خدمت است رو به بهترین شکل انجام بده.