تا نیست نگردی ره هستت ندهند
این مرتبه با همت پستت ندهند
چون شمع قرار سوختن گر ندهی
سر رشته ی روشنی به دستت ندهند
کی بود در راه عشق آسودگی
سر به سر در دست و خون آلودگی
تا نسازی بر خود آسایش حرام
کی توانی زد به راه عشق گام
(شیخ بهایی)